3 HAFTALIK lig sürecini 6 puanla klasmanda 3. basamakta geride bırakan Bursaspor’da ilginç bir paradoksla karşı karşıyayız. Deniyor ki;

‘Öyle veya böyle iki maç kazanıldı ama ortaya konan oyun tatmin edici değil!’ Camiadaki bu hoşnutsuzluğa A.Gücü galibiyeti sonrası Ertuğrul Sağlam’ın da, ‘Sonuç güzel ama keyif almadım’ yorumuyla katılması zihinleri biraz daha bulandırdı. Şüphesiz, Ertuğrul Hoca yönetiminde sergilediği futbolla seyircinin gözünü ve gönlünü okşayan geçen sezonun o takımı aranıyor. Ancak maratonun ilk 3 etabı sonrası görüldü ki, bu lig geçen yılın ligine benzemiyor. Sezonu hayal kırıklığıyla bitiren bütçesi güçlüler bu sene daha güçlenmiş, Anadolu liderliğine soyunanlar ise başarılarıyla ters orantılı inanılmaz bir biçimde erozyona yönelmiş.

Sözün özü; geçen sezonun başarısını baz alıp hedef büyüten takımlar için pabuç pahalı! Bursaspor gibi özellikle kadro bütünlüğü bozulmadan revize edilmiş bir ekipden hemen ürün beklemek mantıklı değil.

Çünkü takım daha turfanda…

Hasat için; emek ister, güven ister, sabır ister, zaman ister. Çünkü Sağlam sadece 11 oluşturmuyor, takımına karakter aşılıyor. Bursaspor’a yeni bir elbise giydirmenin uğraşında. Sözgelimi, yenilerin tümünü birden sahaya göndermek yerine, sindire sindire ısındırma çabasında. Taraftar ise haklı olarak yeni umutlara yelken açmak için yenileri bir an önce çimde görme sabırsızlığında. İşte sorun da burada düğümleniyor.

Sağlam garantiyi savunmada arayan bir hoca. Beşiktaş’taki gibi Bursaspor’da da transfer önceliğini defansa verdi. 3 maçlık ilk onbir şablonundan anlaşıldı ki; Zapotocny onun vazgeçilmezi, geri dörtlünün önüne yapıştırdığı Hüseyin Çimşir ise emniyet kilidi. Ortaya yapılan iki takviye Ergiç ve Batalla’yı benzer stilleri nedeniyle yan yana oynatmak zor ama estetik futbolları ve frikikleriyle Baliç’ten sonra tribünleri ayağa kaldıracak nitelikte…