Şu bir gerçek ki; Bursaspor son dönemlerin en bereketli sezonunu yaşıyor. Son 11 maçından üçünü 2-1, üçünü de 2-0 kazanırken, ikişer ikişer atıp puanları üçer üçer topluyor. Örneğin ilk yarıyı zirvedeki Sivasspor’un 12 puan gerisinde, 9 sırada tamamlayan takımın, 27. haftaya geldiğimizde liderle olan puan farkını koruduğunu ama 6. basamağa kurulduğunu görüyoruz. Yiğido ile aynı hızda ilerleyerek, Ankaraspor, Kayseri ve Gaziantep gibi önündeki aksayanlara sol çekip, şampiyon adaylarının peşine takılmak küçümsenecek bir başarı değil…

UEFA’ya gider, gidemez önemli değil ama, Bursaspor’daki bu yükseliş trendi gelecek adına sevimli bir işaret fişeği…Ancak başarıya yelken açılan her dönemde olduğu gibi,  yine rüzgarı ters yönden estirme gayretlerini hayret ve şaşkınlıkla izliyoruz.  Deniliyor ki; 

‘Bu başarı Ertuğrul Sağlam’ın eseri, İbrahim Yazıcı yönetiminin değil.’

‘Başkan- yönetim değişmeli. Onun için kongreye gidilmeli.’

Olabilir.. Önemli olan gönül verdiğiniz renklerin zirvede dalgalanması değil mi?

Unutulmamalı ki, yöneticilik geçici kulüpler ise kalıcıdır.

Savaşları asker kazanır ama sonunda madalya komutana takılır.

Ama tersi olduğunda da savaşı kaybeden askerler değil, komutan asılır!

Sözgelimi Ertuğrul Sağlam’ı Beşiktaş’a kim getirdi?

Başkan Yıldırım Demirören…Ancak maya tutmadı, gönderildi.

Sağlam kötü…Demirören kötü…

Sonra kim geldi? Mustafa Denizli…Maya tuttu, işler iyi gidiyor, ne deniyor;

Denizli iyi…Demirören iyi…

Peki bizde?

Önce;  Aybaba kötü…Yazıcı kötü…

Sonra; Kurtar kötü…Yazıcı kötü…

Simdi; Sağlam iyi…Yazıcı kötü…

 Peki ne olsun? Bu yönetim gitsin yenisi gelsin. İyi de kim gelsin?

Cevap hep aynı terane:

Bursaspor sahipsiz kalmaz!

29 Dev Adam döneminde kulüp kayyum Yahya Şimşek’e kalmadı mı? Diyelim ki İbrahim Yazıcı, ‘Alın atınızı verin tımarımı’ derse ne olacak? Bursaspor’un önü mü açılacak, geleceği mi garantiye alınacak? Şu bir gerçek, yeni bir kaos başlayacak..Bıkmadınız mı hala kargaşadan, dalgalanmadan, kavgadan?

Yapmayın Allahaşkına…

Bir de kıssadan hisse…

Nasreddin Hoca’nın karısı hem çirkin hem çirkef. Üstelik her şeyi bildiğini zanneden ama hiçbir şeyi bilmeyenlerden, cahil mi cahil. Ama neden olsa kadın. Kocasına soruyor:

‘Hoca efendi tanıdıklarından kime görüneyim, kime bulaşmayayım?’

‘Aman hatun! Benim gözüme gözükme de, kime bulaşırsan bulaş.’

Bilmem anlatabildim mi; yani yani…