Galatasaray yenilgisinin ardından Sercan Yıldırım kardeşimiz, uzatılan mikrofonlara ‘Bu maçı unuttuk, önümüzdeki Eskişehir karşılaşmasına bakıyoruz’ şeklinde klişeleşmiş maç sonu geyiklerinden bir kesit sunmuş..Doğru, hayat devam ettiğine göre unutmak gerek ama ben de Sercan’a baktığımda onun futbolu unuttuğu endişesine kapılıyorum. Sadece o mu? Volkan Şen, Bekir Ozan, Serdar Aziz’de her geçen hafta, ‘geleceği şüpheliler’ listesine giriyor.

Peki ne oluyor da, ‘star olacak’, ‘süper olacak’ dediğimiz Bursaspor’un bu genç umutları birer birer ortadan toz oluyor! İnsan ister istemez, Samet Aybaba’nın geçmişte "Bu kafayla giderlerse, işleri çok zor" sözleriyle çizdiği umutsuzluk tablosunu anımsıyor. Gençlere önem veren kimliğiyle bilinen Ertuğrul Sağlam’ın da, Bursaspor'un geleceği adına bu fidanlarda gördüğü ‘pırıltının’ giderek ‘kırıntıya’ dönüşmesi ne acı?

2,5 milyona yaklaşan nüfusunun önemli bir bölümünü futbol sevdalısı gençlerin oluşturduğu devasa bir kentten, ‘geleceğin yıldızı’ etiketi yapıştırılacak futbolcu adayları neden çıkmıyor? Cruyff'a göre aslında özel eğitimle futbolcu yetiştirmenin bir formülü yok. Futbolcu yeteneklerini kendi geliştirebilir. Önemli olan onlara becerilerini takımı için kullanmayı sağlayacak koşullar yaratmak. Nitekim, dünyanın en iyi futbolcularının Brezilya plajlarından ya da Afrika çayırlarından çıkması bu tezi güçlendiriyor.

Alt yapıdan gelenleri A takımda oynatmak aslında 'sabır' ve 'risk' işi. Tutarsa kulüp kazanıyor, tutmazsa hoca yanıyor. 1980'li yılların başlarında Bursaspor, futbolun en görkemli günlerini 'Kendi çocuklarıyla' yaşamıştı. Rahmetli Gündüz Tekin Onay'ın 17 yaşındayken kaleyi teslim ettiği Eser Kardeşler gibi nice örnekler var tarihte. Ömeragiç'in 'piliçlerim' diye nitelediği, Hasan Bora ve Özmettin Erkut'un Türk futboluna hediye ettiği Semih Yuvakuran, Ahmet Suphi Evke, Erkan Öncel, Ergin Parlar, Cemal Vardar, Murat Gültekin, Ali Aköz, Altan Güney, Yalçın Gündüz,  Gürsel Hattat ve diğerleri bu kentin suyunu içip, ekmeğini yiyerek büyüyenYeşil Beyaz sevdalısı çocuklardı.

Sercan ve Volkan Şen başta olmak üzere, Bursaspor'un 11'ine abone olup, süksesini yaratmak isteyen, sırasını bekleyen gençler, işte geçmişteki bu isimleri iyi incelemeli. İdmanlarda çalışırken her an kendini oyuna girecekmiş gibi hissetmeli, eğer kulübede oturuyorsa sahadaki ağabeylerini onların duygularıyla takip etmeli. Hatta geceleri yatıp kalkaken bile rüyalarını Yeşil Beyaz forma süslemeli.  Eğer, ‘Ben artık şöhret oldum, isteyenim çok’ dikbaşlılığıyla sahada konuşmak yerine, ekranlarda boş konuşmayı sürdürürlerse kendileri bilir. Gün gelir o ekranlarda, kendilerini değil başka birilerini izleyip ‘ah’ çekerler.